W tę przenajświętszą noc, w której Pan nasz Jezus Chrystus przeszedł ze śmierci do życia, Kościół wzywa swe dzieci rozproszone po całym świecie, aby zgromadziły się na czuwaniu i modlitwie. Wspaniała Wigilia Paschalna, którą św. Augustyn nazywa MATER OMNIUM VIGILIARUM – Matką wszystkich wigilii, w czasie której stoimy trzymając w rękach zapalone świece, przypomina nam, że mamy być podobni do ludzi oczekujących Pana który powróci, aby gdy nadejdzie zastał nas czuwających. Dzisiaj Kościół, aż do Wigilii Paschalnej całkowicie powstrzymuje się od sprawowania Ofiary Mszy św. Komunii świętej można udzielać tylko w formie Wiatyku. Nie można celebrować małżeństwa ani innych sakramentów, z wyjątkiem sakramentu pokuty i namaszczenia chorych.

Na liturgię Wigilii Paschalnej – szczyt największego święta chrześcijaństwa- składają się następujące części:

Pierwszą jest Liturgia Światła, która rozpoczyna się poświęceniem wielkanocnego ogniska. Rozpalony i poświęcony ogień symbolizuje Bożą Światłość, której Bóg udziela przez swojego Syna Jezusa Chrystusa.  Od ogniska zostanie zapalona świeca wielkanocna zwana Paschałem. Paschał to symbol Zmartwychwstałego Pana, a wyryty na nim Krzyż oznacza Jego zbawczą śmierć. Pięć otworów z tkwiącymi w nich ziarnami kadzidła, to symbole Jego zbawczych ran, które zachował w swym zmartwychwstałym Ciele. Cyfry składające się na obecny rok – 2014 – oraz greckie litery Alfa i Omega oznaczają, że do Chrystusa należą czas i wieczność, także nasze „Dziś”, w którym istniejemy. On jest początkiem i celem wszystkiego. 

Procesja z zapalonym Paschałem i trzykrotnym śpiewem w coraz wyższym tonie aklamacji: ŚWIATŁO CHRYSTUSA przypomina nam słowa Mistrza: Ja jestem Światłością świata. Kto idzie za Mną nie będzie chodził w ciemnościach, lecz będzie miał światło życia. W końcowej części liturgii światła diakon odśpiewa Orędzie wielkanocne. Orędzie to wielbi Chrystusa przynoszącego zbawienie i wyraża nasze radosne dziękczynienie za uwolnienie nas od naszych win i grzechów.

                Po obrzędzie światła nastąpi Liturgia Słowa ukazująca wielkie dzieła, jakich od początku dokonał Pan Bóg dla swojego ludu. Cechą charakterystyczną dzisiejszej Liturgii jest obfitszy niż zazwyczaj zestaw czytań i psalmów. Słowo Boże wprowadzi nas w historię kolejnych interwencji miłosiernego Boga w życie człowieka, który jest Jego najwspanialszym i najbardziej umiłowanym dziełem. Osobista historia każdego z nas jest historią zbawienia, dziejami tego, jak Bóg raz po raz cierpliwie nawraca nas na Swoje ścieżki, wspaniałomyślnie wyprowadzając dobro nawet z naszych upadków.

                Kolejną trzecią częścią dzisiejszej celebracji będzie liturgia chrzcielna,  w czasie której odnowimy nasze przyrzeczenia chrzcielne i przyjmiemy do wspólnoty wierzących kolejne Dzieci Boże. Przez chrzest należymy do Boga, a więc nosimy w sobie Jego życie, całą Jego historię. Chrzest zanurza nas w śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa i wyprowadza nas z niewoli grzechu czyniąc nas Dziećmi Bożymi.

                Jedna z osób, która odbyła odpowiednie przygotowanie przyjmie wszystkie trzy sakramenty inicjacji chrześcijańskiej: Chrzest, bierzmowanie i Eucharystię. W ten sposób zyska ona dostęp do uczestnictwa w pełni życia i działania Kościoła.

                Liturgia Światła, Słowa Bożego i obrzęd chrztu i bierzmowania, są wprowadzeniem i warunkiem radosnego spotkania z Chrystusem Zmartwychwstałym na Uczcie Eucharystycznej. W niej w sposób sakramentalny uobecni się paschalne przejście Chrystusa przez śmierć do nowego życia. Ten dar życia otrzymują wszyscy uczestnicy uczty paschalnej, posilający się Ciałem i Krwią Prawdziwego Baranka Bożego.