Kościół parafialny pw. Chrystusa Króla w Dolicach

Wieś Dolice odnotowano po raz pierwszy w dokumencie z 1282 r. Obecny kościół pochodzący z 1596 r. i był już kolejna świątynią. Stanowi bardzo udane połączenie różnych stylów architektonicznych. Szczególną wartość posiada okazała i urokliwa wieża z latarnią i barokowym hełmem, którą dobudowano po pożarze w XVIII w. Barokowy charakter wieży dobrze komponuje z ozdobnymi wolutami i gzymsami oraz innymi elementami architektury renesansowej, jakie zachowały się w szczycie wschodnim świątyni. Górne partie tej elewacji zdobią gzymsy z okulusem po środku, wypełnionym barwnym witrażem, przedstawiającym patrona kościoła Chrystusa Króla. Krawędzie szczytu tworzą renesansowe odcinki koła, zwieńczone po bokach sterczynami. Wspomnianej harmonii świątyni nie naruszył dobudowany w XIX w. od południa ceglany, neogotycki przedsionek oraz dwa aneksy boczne wieży z klatkami schodowymi na chór. Cennym elementem wyposażenia świątyni jest okazały i piękny późnorenesansowy ołtarz z 1613 r. W jego centrum umieszczono barokowy obraz Ukrzyżowanie Chrystusa. W tym samym czasie i w podobnym stylu wykonano ambonę. Pewne nawiązanie stylowe znajdujemy również w XIX wiecznej pseudo renesansowej chrzcielnicy. W jej czaszę wmontowano starą wczesnobarokową misę z 1646 r. W zachowanej emporze organowej zwraca uwagę staranność roboty ciesielskiej i pełna umiaru ozdobność osiągnięta bardzo skromnymi środkami. Piękny jest także drewniany strop kolebkowy pokryty współczesnymi malowidłami. Są one uporządkowane w sensie ikonograficznym i malarskim, a także bardzo stonowane zarówno w rysunku, jak i w kolorze. Przedstawiają postać Chrystusa i wszystkich Apostołów oraz sceny interpretujące Nowy Testament.